از آن جا که تعریف یکسانی از اینترنت اشیا وجود ندارد ، در اینجا به یک تعریف تکنیکال بسنده می شود. اینترنت اشیا شبکه ای است که می توان از طریق هر نوع شی و از هر مکانی به آن متصل شد. این اتصال در هر زمانی با حداکثر اطلاعات ، تبادل قابل اعتماد ، کنترل دقیق ، پردازش هوشمند و سایر ویژگی هایی که فناوری های حمایت کننده در اختیارمان می گذارند ایجاد می شود. فناوری های حمایت کننده اینترنت اشیا شامل  موارد زیر است :   

Micro Sensors

RFID

Wireless Sensor Network Technology

Intelligent Embedded Technologies

Internet Technologies

Integrated Intelligent Processing Technology

Nanotechnology

سایر تعریف های اینترنت اشیا را نیز می توانید در ادبیات پیدا کنید. J))

...

معماری اینترنت اشیا

مطابق پیشنهاد اتحادیه بین المللی مخابرات ، معماری شبکه اینترنت اشیا شامل

Sensing Layer

Access Layer

Network Layer

Middleware Layer

و

Application Layer

می شود.

Sensing Layer

ویژگی اصلی این لایه ، گرفتن اطلاعات مورد نظر بزرگ-مقیاسِ لایه ای  به وسیله انواع مختلفی از سنسور ها و همچنین شناسایی هوشمند  و اشتراک اطلاعات دریافتی در واحدهای مرتبط شبکه است.

Access Layer

وظیفه اصلی این لایه انتقال اطلاعات از لایه Sensing به لایه Network از طریق شبکه های موبایل ، شبکه های بی سیم ، لن های بی سیم ، شبکه های ماهواره ای و دیگر زیرساخت های موجود است.

Network Layer

کاربرد اصلی این لایه ادغام اطلاعات منابع شبکه در یک شبکه هوشمند بزرگ به وسیله پلتفرم اینترنت است. همچنین ایجاد یک پلت فرم زیرساخت موثر و قابل اعتماد برای مدیریت سرویس های سطح بالا و برنامه هایِ کاربردیِ صنعتیِ بزرگ مقیاس از دیگر کاربردهای این لایه است.

Middleware Layer

کاربرد اصلی این لایه ، مدیریت و کنترل اطلاعات شبکه در لحظه Real-time و همچنین ارائه یک رابط کاربری خوب برای لایه Application است. این شامل Business Support Platform  های متفاوت ، Management Platform ، Information Processing Platform و Intelligent Computing Platform است.

Application Layer

کاربرد اصلی این لایه ادغام کارکرد Bottom System ، و ساخت برنامه های کاربردی صنایع مختلف ، مثل Smart Grids ، Smart Logistics ، Intelligent Transportation ، Precision Agriculture ، Disaster Monitoring  و Distance Medical Care است.

تکنولوژی های کلیدی اینترنت اشیا

RFID

تکنولوژی RFID  یا شناسایی فرکانس رادیویی ، از اوایل دهه چهل پا به عرصه ظهور گذاشت. در آن زمان به طور عمده در شناسایی دستگاهِ هواپیمای دشمن از خودی در جنگ های هوایی کاربرد داشت. بعد از چند دهه توسعه ، حال می توان از آن برای مدیریت تولید ، ایمنی ، حمل و نقل ، مدیریت تدارکات و سایر حوزه ها بهره جست.

RFID  از تگ های فرکانس رادیویی برای نگه داشتن اطلاعات استفاده می کند. برای شناسایی خودکار ، تگ RFID و تگ خوان به وسیله سنسورهای بدون تماس ، امواج رادیویی و ریز موج ها با هم در ارتباط هستند. برجسته ترین ویژگی این تکنولوژی خواندن و نوشتن اطلاعات بدون نیاز به تماس ، از فاصله چند سانتی متر تا میلیون ها متر ، تشخیص اجسام در حال حرکت با سرعت بالا ، امنیت قوی ، و توانایی شناسایی چند هدف به صورت هم زمان است.

کلید فناوری RFID  ، تکنولوژی ارتباطی بی سیم با قابلیت انطباق پذیری بالا ، قابلیت محرمانگی بالا ، مصرف کم انرژی و اطمینان بالا ، حجم کوچک ، تکنولوژی موثر آنتن و قیمت کم چیپ ها و ریدر ها است.