اولین سیستمی که کار نامه نگاری و پیام رسانی سازمانی را ساده تر کرد، سرویس Email داخلی بود. ارائه این سرویس، بخش عمده ای از مشکلات ارتباطی و نامه نگاری سازمانی را برطرف کرد. در طول سال ها پس از ارائه این سیستم، شرکت های متعددی محصولات خود با امکانات جانبی مختلفی را روانه بازار کردند. اما تمامی این محصولات فاقد یک قابلیت کاربردی بودند و آن، ارتباط همزمان مابین 2 یا چند نفر بود. شما Email را به همکار و یا همکاران خود میفرستادید و به طور مداوم روی گزینه Refresh کلیک می کردید تا پاسخ Email خود را دریافت کنید. گرچه کمکی که سرویس های Email داخلی به سازمان ها کردند، غیر قابل انکار است، ولی این سرویس به تنهایی پاسخگوی نیاز سازمان ها نبود. در طی سالها، محصولات مختلفی با هدف ارسال Email ایجاد شدند. یکی از این محصولات ارایه شده، Exchange Server 2000 محصول شرکت مایکروسافت بود. نکته جالب توجه این محصول، دارا بودن سرویسی به نام Instant Messenger بود. این سرویس با استفاده از امکانات و سرویس های موجود در Exchange Server 2000، امکان ارتباط همزمان را فراهم می کرد. این سرویس پایه و آغاز محصولات ارتباطات یکپارچه مایکروسافت بود. البته با ارائه Exchange Server 2003، این سرویس از این محصول حذف گردید. بعدها در سال 2003 شرکت مایکروسافت محصولی اختصاصی برای این امر روانه بازار کرد که نام این محصول، Live Communications Server 2003 یا به اختصارLCS 2003 بود. این محصول دارای Code Name گرینویچ (Greenwich) و نام تجاری Office Real-Time Communications Server بود.